Project omschrijving
Mijn Reis naar een Eigen Loopbaanpraktijk
Laatst vroeg een cliënt aan mij waarom ik mijn (loopbaan)praktijk begonnen was. Ze overwoog om ook als zzp’er te starten.
Tja, dat is even geleden. 😊 Het begon met een gevoel…
🌟 Dat ik meer tijd kwijt was met praten over mijn cliënten dan mét mijn cliënten
🌟 Dat er maar geen einde kwam aan vergaderingen en oeverloos overleg
🌟 Dat ik mij afvroeg waarom ik in godsnaam zoveel moest rapporteren
Ja, dát, dat gevoel ging bij mij knagen. Steeds meer.
Wat zeur ik toch, dacht ik ook.
Veel vrijheid, een vaste aanstelling met een onderwijs cao, schoolvakanties vrij (was toen superhandig met jonge kinderen).
En toch.
Na een jaar tobben.
Op een donderdagnamiddag ergens in maart 2004 pakte ik met trillende handen de telefoon op en belde mijn baas. Zit je? informeerde ik nog snel. Ik neem mijn ontslag, meldde ik prompt. Kort maar krachtig. Zonder poespas. Ja, maar… Hoe? Wat? Waarom? begon hij. Hij schrok, zoveel was duidelijk. Ik ga het werk anders doen, op mijn manier, meer kon ik niet vertellen, w í s t ik ook nog niet.
Wat toen gebeurde was voor mij een magische ervaring. Ik had een lach van oor tot oor. Ging huppelend door het leven. In de wolken. Bevrijd.
Dat duurde precies 3 dagen.
Maandagmorgen, wakker. Wat nu? Geen inkomen en wel een visie. Had ik een ondernemersplan? Nee. Een idee? Ja. Vakkennis? Voldoende. Zelfvertrouwen? Een flinke dosis.
Ik ben afgetrapt met een afspraak. Eentje met mezelf: Jij, dame, krijgt één jaar de tijd om een praktijk op te zetten, op jouw manier én eentje die rendabel is. Zo niet. Dan kap je ermee en ga je gewoon solliciteren naar een baan. No Mercy!
En toen? Vooral doen en niet te veel denken. Bellen, afspraken maken en in beeld komen bij de juiste personen. Durven. Een pilot afspreken. Zorgen voor resultaat: altijd! Tot op de dag van vandaag, bijna 20 jaar later. Je bent zo goed als je laatste klant! Ik roep het nog steeds.
En zo begon mijn avontuur als zzp’er: een sprong in het diepe, met een duidelijke visie en de nodige dosis zelfvertrouwen. De reis was niet altijd makkelijk, maar ik heb geleerd, gelachen en mijn eigen weg gevonden. Nu, bijna twee decennia later, ben ik nog steeds met veel plezier bezig, en ik kan met zekerheid zeggen: ik heb geen spijt van die beslissing op die ene donderdagnamiddag in maart 2004. Mijn plek past als een maatpak en ik geniet nog steeds. 😃
Tja, en verder?
Stilstaan is achteruitgaan.
Meebewegen met de arbeidsmarkt, wat de klanten vragen, nodig hebben en waar jij waarde kan toevoegen. Luisteren naar je klant. Bijscholen! Zorgen dat jij up-to-date blijft in je aanbod.
Uitbesteden.
Alles waar je geen zin of interesse in hebt. Voor mij: boekhouden 😅
Leren van je fouten.
Zo heb ik de bedrijfsnaam L&E Training en Coaching binnen een half jaar omgekeerd naar E&L waarmee ik een nare rechtszaak kon voorkomen. En geleerd om zakelijk en pragmatisch te denken in ondernemerschap i.p.v. gelijk te hebben (≠ gelijk krijgen)
Focus!
Wat is jouw ‘niche markt’? Voor mij: Zeeuws-Vlaanderen. Mijn habitat: Van d’Ee tot Hontenisse!
Doen wat bij je past.
Ik kwam er snel achter dat groei voor mij vooral mijn ontwikkeling als vakvrouw betrof en niet zozeer de groei van mijn praktijk. In die zin ben ik vooral een zzp’er en geen ondernemer.